linia prosta

См. также в других словарях:

• linia — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. lińja] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. linianii {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}geom. {{/stl 8}}{{stl 7}} jednowymiarowy twór geometryczny: tor prosty lub krzywy, po którym porusza… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• linia — ż I, DCMs. linianii; lm D. linianii (linianij) 1. «twór geometryczny mający tylko jeden wymiar: długość; graficzne przedstawienie takiego tworu; kreska» Cienka, gruba linia. Linia pionowa, pozioma, poprzeczna, pochyła. Linia prosta, łamana,… …   Słownik języka polskiego

• prosta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż odm. jak przym. Ia, mat. {{/stl 8}}{{stl 7}} jedno z niedefiniowalnych, pierwotnych pojęć geometrii; linia przechodząca przez dwa dowolne, różne punkty w przestrzeni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prosta przecinająca płaszczyznę …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• prosty — prości, prostytszy 1. «nie odchylający się w żadną stronę, nie skręcający w bok; równy, nie wykrzywiony, niekręty, nie wygięty, nie zgięty» Proste brwi, włosy. Prosty słup. Prosta spódnica. ∆ anat. Kiszka prosta → odbytnica ∆ mat. Graniastosłup… …   Słownik języka polskiego

• oś — ż V, DCMs. osi; lm M. osie, D. osi 1. «wyobrażalna prosta będąca linią centralną jakiegoś układu elementów przestrzennych, np. linia centralna budynku, miasta, dzielnicy itp.» Oś urbanistyczna. Zbudować obiekt na osi. ∆ astr. Oś Ziemi, oś ziemska …   Słownik języka polskiego

• kwadratura — ż IV, CMs. kwadraturaurze; lm D. kwadraturaur 1. astr. «położenie planety, w którym linia prosta łącząca ją z Ziemią tworzy kąt prosty z linią prostą łączącą Ziemię ze Słońcem» 2. mat. «obliczenie powierzchni danej figury płaskiej w jednostkach… …   Słownik języka polskiego

• ruch — m III, D. u; lm M. y 1. «zmiana położenia punktu materialnego (ciała) w stosunku do innych punktów dokonująca się w czasie; posuwanie się, przesuwanie się w pewnym kierunku» Ruch ciał w przestrzeni. Obserwować ruch spadającego przedmiotu. ∆ anat …   Słownik języka polskiego

• kwadratura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kwadraturaurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}mat. {{/stl 8}}{{stl 7}} wyznaczenie pól figur geometrycznych {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}mat …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oś — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. osi; lm M. osie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}techn. {{/stl 8}}{{stl 7}} długi, walcowaty element maszyny umożliwiający ruch innych elementów osadzonych na nim obrotowo :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dwusieczny — «mający dwa ostrza; siekący na dwie strony» Miecz dwusieczny. dwusieczna w użyciu rzecz. mat. «linia prosta przechodząca przez wierzchołek kąta i dzieląca go na dwie równe części» …   Słownik języka polskiego

• geometryczny — 1. «wchodzący w zakres geometrii, będący przedmiotem jej badań; stosowany w geometrii» Wzór geometryczny. ∆ Postęp geometryczny «ciąg liczb, w którym każdy wyraz, oprócz pierwszego, powstaje z wyrazu poprzedniego przez pomnożenie go przez liczbę… …   Słownik języka polskiego